Wat ruist er ...

Dat is even schrikken. Als ze zeggen dat je kleine mannetje 'hartruis' heeft. Een verkoudheid of een kinderziekte als de bof daar ben je op voorbereid, maar hartruis, dat klinkt wel heel eng.



Inmiddels zijn we een beetje gerustgesteld. Een hartruis komt vaak voor. Maar Ties had tijdens de zwangerschap twee (i.p.v. drie) vaten in de navelstreng en hij is van de +1 groeicurve gezakt naar de gemiddelde groeicurve. Dat laatste vind ik eigenlijk nog best groot; dat hij op +1 zat heeft me altijd al verbaasd. Maar toch; deze twee feiten in combinatie met de hartruis bleken genoeg aanleiding om de medische molen ingestuurd te worden.

Bij de huisarts zijn we al geweest. In zijn ogen leek Ties erg gezond. En hij hoorde niets ("Of hij heeft het niet constant, of ik heb slechte oren."). De beurt is nu aan de kinderarts. Laten we hopen dat het allemaal een ruis in een glas water is...

Ties presenteert De Verlosser

Ons zonnetje buitenshuis

Het is midden in de winter, maar leek wel voorjaar. Het hele weekend werden we getrakteerd op een heerlijk zonnetje. We zijn er dus lekker op uit gegaan en Ties kreeg er bakken energie van. Omdat hij volgende week 6 maanden oud is en hij eigenlijk niet meer in de reiswieg past hebben we de kinderwagen omgebouwd zodat hij kan zitten en meer om zich heen kan kijken. En dat laatste heeft Ties zeker gedaan. Hij kwam ogen tekort vandaag al wandelend over de eilanden, tijdens de lunch bij de Zuid en vanmiddag nog door de Leidse- en Kalverstraat. Je zou denken dat hij moe thuis zou komen, maar niets was minder waar, hij voerde thuis het hoogste woord. Dat zonnetje maakt veel los in de kleine man!


Hij heeft een tandje maar verstopt hem achter zijn tongetje!

SuperTies viert Carnaval

Het is al weer een tijdje geleden dat het Carnavalsgevoel bij vooral papa begon te borrelen. Hij dacht toen dat ik het wel leuk zou vinden om verkleed te zijn als SuperTies. En zo geschiedde. Inmiddels zit het er weer op. Twee dagen Striepersgat, twee dagen Boksmer. Ik vierde het met papa, mama, opa, oma, Marleen, Michiel, Coco en Jolie en vrienden en familie van papa en mama. En een hele hoop andere kinderen.



Hoewel de muziek best hard (en raar) was en veel mensen vreemd deden, vond ik het best leuk. Ik heb vooral veel rondgekeken. Volgend jaar vind ik het denk ik nog wat leuker, dan kan ik met m'n nichtjes en de andere kindjes rondrennen en dansen.

Foto's van de Carnaval vind je hier. Alaaf!
SuperTies