Sint in het land

Vorige week zou Ties eigenlijk de Sint zien in Boxmeer. Helaas ging het feest niet door want ik werd zelf ziek en ben terug naar Amsterdam gereden. Dat betekent dat Ties op 5 december de Sint gaat zien, wanneer hij met zijn pieten naar het kinderdagverblijf komt. En dàt wordt een hele happening weet ik inmiddels....

Ik heb afgelopen donderdagavond namelijk 2(!) uur staan knustelen voor Ties zijn Sint surprise. Wie dacht dat de Sint gewoon een jutezak met cadeautjes bij zich had en die uitdeelde heeft het mis. Alle ouders waren uitgenodigd om voor hun kind te knutselen. Tja, zo lang kan dat nooit duren dacht ik vantevoren nog optimistisch. Ik print gewoon een Bumba uit op kantoor, plak het op karton, zijn cadeautje erachter met een mooie strik eromheen en klaar! Heb ik èn mijn gezicht laten zien èn Ties heeft een door zijn ouders gemaakte surprise.
Zijn cadeau bleek alleen vele malen groter dan de Bumba die ik had meegenomen. Geen nood, ik was scherp die avond en plan B kwam in werking. Ik zou het cadeau in een doos doen en Bumba erop plakken. Om de extra ruimte op de doos te vullen tekende ik de circustent van Bumba. Met een beetje mazzel ben ik met een uur alsnog weg! Maar een van de leidsters zag wat ik aan het doen was en zei enthousiast: "Ooh wat leuk, je maakt een Bumba tent in de doos. Snij je hem dan zo uit, dat je binnen alles schildert en Bumba daar neerzet?" (Huh, wat?!) Ik stamelde nog een soort van "Ja zoiets.." en je begrijpt dat ik mijn avond als verloren beschouwde...Ik heb voor mijn lieve zoon, die nog niet in Sinterklaas gelooft, een 3 dimensionale Bumba circustentsurprise gemaakt! De vloer en mijn kleding zaten onder de verf. Maar ik moet zeggen, ik ben wel trots op het resultaat, ook al weet ik dat Ties binnen tien seconden Bumba uit die tent gesloopt heeft!


Achter Bumba staat Ties zijn cadeau!

Verschil moet er zijn

De tegenstelling op bovenstaande foto's kan niet groter zijn maar is de realiteit van vandaag. Een dikke laag mist houdt Amsterdam verstopt voor de buitenwereld. In de tuin van 'ons' huis op Oahu zou dat ondenkbaar zijn.

Zijn het ontwenningsverschijnselen, hebben we heimwee naar Hawaii? Of zijn we gewoon in het herfstachtige Nederland en geveld door een van de vele virusjes? Pap en mam zijn in het weekend ziek geworden. Ik heb dat virusje overgeslagen, maar was ook ziek door ontstoken ogen, verkoudheid en de BMR-prik en de MenC-prik. Ik gaf helemaal geen kik toen ik ze kreeg, maar dat spul wat ze hebben ingespoten maakt me nu een week later wel wat ziek.

Gelukkig hebben we de foto's en film van Hawaii nog. Daar kijken we bijna iedere dag naar en kunnen bijna niet geloven dat we daar een anderhalve week geleden nog waren. We hebben het daar heel erg leuk gehad. We bezochten drie eilanden. We startten op Maui, gingen door naar het groene en soms ook natte Kauai en zijn geëindigd op Oahu. De vliegreis was heel erg lang. Van deur tot deur deden we er 28 uur over. Pap en mam hadden het vooraf over jetlag, maar daar deed ik niet aan. Ik ging gewoon in het nieuwe ritme mee. We hebben veel dingen gezien op de drie eilanden, dat deden we wandelend, of lopend met mij in de rugzak of met de auto. Die autoritten duurden soms een beetje lang, maar dan kreeg ik gewoon een lekker Amerikaans koekje. Op het laatst wist ik zelfs waar papa die verstopte en dan wees ik ernaar en riep 'DIE'.

Papa heeft veel gesurft op Hawaii en mama heeft zelfs een les genomen. Ik had die nog nooit zien sporten. Op het laatste eiland Oahu hadden papa en mama een huis gehuurd aan het strand. In de tuin heb ik heel wat tijd doorgebracht in mijn zwembadje. Ook heb ik daar gesurft, samen met Uncle Bryan, die nam mij mee op zijn plank. Ik vond het wel een beetje spannend en was blij dat ik weer op het strand was. Ook mocht ik heel veel Bumba-filmpjes kijken op de iPhone van papa. Telkens als we in een restaurant zaten en zij gingen eten kreeg ik ineens een filmpje te zien. Konden zij ook lekker rustig eten!

Die oudjes van mij hebben het zwaar nu Hawaii voorbij is en ze ziek zijn. Ik probeer daarom mijn nieuwste kunsten te vertonen. Ik loop! Op Hawaii liep ik ook een beetje, maar nu loop ik waar ik maar kan. Ik val nog wel steeds op mijn billen en kruip kleine stukjes, maar ik loop met gemak van de kamer naar de gang en weer terug! En blij dat ze daarvan worden, die oudjes van me...