Met de trein

Afgelopen vrijdag ging Ties voor het eerst met mij mee met de trein. Het is eigenlijk niet zo heel bijzonder, maar voor dit manneke wat niet langer dan 15 seconden stil zit, een behoorlijke uitdaging. Ik had er wel vertrouwen in aangezien de vliegreis naar Hawaii ook heel goed ging en 28 uur duurde van deur tot deur. Nu had ik anderhalf uur voor de boeg...zonder turbulentie. Goed voorbereid (lees: banaan, broodje, drinken en boekjes) stapten we de trein in van Amsterdam naar Eindhoven. Tot Utrecht zat hij braaf op zijn stoel te eten en te drinken, de vensterbank fungeerde als zijn eigen bar. Na Utrecht ging meneer op zijn stoel staan, dan heb je een veel beter uitzicht natuurlijk en je kunt tussen de stoelen door naar de achterburen kijken en 'hawloo' roepen. Toen we Den Bosch voorbij waren was Ties echt gewend en wandelde en wankelde hij een beetje rond. In Eindhoven moesten we d'r uit. Onder licht protest van deze kleine boef, maar gelukkig was daar de jarige opa die ons stond op te wachten, dat maakte alles goed!

12 weken en 1 dag oud

Trip to Memory Lane

Allereerst: de beste wensen voor 2009!

Ik ben het nieuwe jaar lekker lomp begonnen. Op 1 januari gingen er drie vingers tussen de deur, op 2 januari liep ik brand en schaafwondjes op bij het schaatsen, op 3 januari viel ik mezelf een bloedlip, zaten mijn vingers weer tussen de deur en ben ik nog een keer flink onderuit gegaan bij het schaatsen. Maar daar word ik een bikkel van zegt mijn papa, die zelf met flinke koorts het eerste weekend van 2009 inluidde. Maar ondanks de kleine ongemakken, was de start van 2009 top! Waarom? Omdat papa en mama me meenamen naar hun roots, en de roots van de opa's en oma's.

Omdat het in Amsterdam dooide en omdat papa en mama hele goede herinneringen hebben aan schaatsen in hun hometowns, zijn we het jaar schaatsend begonnen in Boxmeer en Valkenswaard. Heel dicht bij de plaatsen waar beide opa's en oma's 'voor het eerst gezoend hebben' (wilde ik dat weten?), hebben papa en mama veel ijstijd doorgebracht. Dus op vrijdag gingen we met Opa Kees naar De Vilt in Beugen (gemeente Boxmeer) en op zaterdag met opa en oma Smets naar De Malpie in Valkenswaard. Schitterend natuurijs, schitterende natuur en veel herinneringen. We hebben er een paar leuke foto's van gemaakt maar de herinneringen zijn eigenlijk te bijzonder om ze net zo mooi op de gevoelige plaat vast te leggen.

In een tijd dat steeds meer vrienden van papa en mama terugtrekken naar Brabant, krijgen zij die vraag ook vaak; "Gaan jullie ooit terug naar de roots?". Nu acht ik de kans dat papa en mama terug willen naar Brabant zo'n 1% en ik vind zelf Amsterdam ook veel te leuk. Maar als er elke dag ijs zou liggen en alle familie en vriendjes en van papa en mama van weleer er ook zouden zijn, dan kon die kans wel eens verdubbelen...

Voor de liefhebbers, De Vilt en De Malpie in kaart:


Grotere kaart weergeven.


Grotere kaart weergeven.