dinsdag 4 november 2008

Verschil moet er zijn



De tegenstelling op bovenstaande foto's kan niet groter zijn maar is de realiteit van vandaag. Een dikke laag mist houdt Amsterdam verstopt voor de buitenwereld. In de tuin van 'ons' huis op Oahu zou dat ondenkbaar zijn.

Zijn het ontwenningsverschijnselen, hebben we heimwee naar Hawaii? Of zijn we gewoon in het herfstachtige Nederland en geveld door een van de vele virusjes? Pap en mam zijn in het weekend ziek geworden. Ik heb dat virusje overgeslagen, maar was ook ziek door ontstoken ogen, verkoudheid en de BMR-prik en de MenC-prik. Ik gaf helemaal geen kik toen ik ze kreeg, maar dat spul wat ze hebben ingespoten maakt me nu een week later wel wat ziek.

Gelukkig hebben we de foto's en film van Hawaii nog. Daar kijken we bijna iedere dag naar en kunnen bijna niet geloven dat we daar een anderhalve week geleden nog waren. We hebben het daar heel erg leuk gehad. We bezochten drie eilanden. We startten op Maui, gingen door naar het groene en soms ook natte Kauai en zijn geƫindigd op Oahu. De vliegreis was heel erg lang. Van deur tot deur deden we er 28 uur over. Pap en mam hadden het vooraf over jetlag, maar daar deed ik niet aan. Ik ging gewoon in het nieuwe ritme mee. We hebben veel dingen gezien op de drie eilanden, dat deden we wandelend, of lopend met mij in de rugzak of met de auto. Die autoritten duurden soms een beetje lang, maar dan kreeg ik gewoon een lekker Amerikaans koekje. Op het laatst wist ik zelfs waar papa die verstopte en dan wees ik ernaar en riep 'DIE'.

Papa heeft veel gesurft op Hawaii en mama heeft zelfs een les genomen. Ik had die nog nooit zien sporten. Op het laatste eiland Oahu hadden papa en mama een huis gehuurd aan het strand. In de tuin heb ik heel wat tijd doorgebracht in mijn zwembadje. Ook heb ik daar gesurft, samen met Uncle Bryan, die nam mij mee op zijn plank. Ik vond het wel een beetje spannend en was blij dat ik weer op het strand was. Ook mocht ik heel veel Bumba-filmpjes kijken op de iPhone van papa. Telkens als we in een restaurant zaten en zij gingen eten kreeg ik ineens een filmpje te zien. Konden zij ook lekker rustig eten!

Die oudjes van mij hebben het zwaar nu Hawaii voorbij is en ze ziek zijn. Ik probeer daarom mijn nieuwste kunsten te vertonen. Ik loop! Op Hawaii liep ik ook een beetje, maar nu loop ik waar ik maar kan. Ik val nog wel steeds op mijn billen en kruip kleine stukjes, maar ik loop met gemak van de kamer naar de gang en weer terug! En blij dat ze daarvan worden, die oudjes van me...