We hebben een nachtelijke schreeuwer. En dat nog wel op het oh zo rustige IJburg. Waar je 's nachts alleen wakker wordt van ruziënde eenden of een sporadische ambulance die voorbij komt. Maar tegenwoordig is het bijna iedere nacht raak. Het type schreeuw dat je meteen overeind schiet, je bed uit probeert te springen maar door slaapdronkenschap je nog even lekker je kleine teen stoot tegen een rondzwervende schoen. Deze schreeuwer luistert ook naar de naam Ties. Hij kan er niks aan doen, hij slaapt en droomt. Iedere nacht zegt hij ook wat anders. De ene keer is het de schreeuw om aardbeien of chocolade. Vannacht riep hij heel hard: 'NEE, DAT IS VAN MIJ!!!'. Soms is het gewoon heel hard 'NIET DOEN', 'MAG NIET' of 'MAMA!'. Je kunt niet anders dan er even naartoe gaan, want soms is de droom zo naar dat er in zijn slaap gehuild wordt. Dat vind ik zo zielig. Na een slok water draait meneer zich om en slaapt verder, ik bekijk in de schemer van zijn nachtlampje de schade aan mijn voet en strompel terug naar mijn bed waar ik vervolgens een half uur moet woelen om in slaap te vallen...En de volgende ochtend, Ties weet van niks, ik kan het mannetje dan ook niks kwalijk nemen. Vandaag de gang en mijn kant van het bed goed opgeruimd, mijn tenen hebben ze niet meer ;-)
donderdag 19 augustus 2010
Nachtelijke schreeuwer
We hebben een nachtelijke schreeuwer. En dat nog wel op het oh zo rustige IJburg. Waar je 's nachts alleen wakker wordt van ruziënde eenden of een sporadische ambulance die voorbij komt. Maar tegenwoordig is het bijna iedere nacht raak. Het type schreeuw dat je meteen overeind schiet, je bed uit probeert te springen maar door slaapdronkenschap je nog even lekker je kleine teen stoot tegen een rondzwervende schoen. Deze schreeuwer luistert ook naar de naam Ties. Hij kan er niks aan doen, hij slaapt en droomt. Iedere nacht zegt hij ook wat anders. De ene keer is het de schreeuw om aardbeien of chocolade. Vannacht riep hij heel hard: 'NEE, DAT IS VAN MIJ!!!'. Soms is het gewoon heel hard 'NIET DOEN', 'MAG NIET' of 'MAMA!'. Je kunt niet anders dan er even naartoe gaan, want soms is de droom zo naar dat er in zijn slaap gehuild wordt. Dat vind ik zo zielig. Na een slok water draait meneer zich om en slaapt verder, ik bekijk in de schemer van zijn nachtlampje de schade aan mijn voet en strompel terug naar mijn bed waar ik vervolgens een half uur moet woelen om in slaap te vallen...En de volgende ochtend, Ties weet van niks, ik kan het mannetje dan ook niks kwalijk nemen. Vandaag de gang en mijn kant van het bed goed opgeruimd, mijn tenen hebben ze niet meer ;-)
